Borelioza jest chorobą odkleszczową, po raz pierwszy opisaną jako samoistna jednostka chorobowa w 1977 roku. Naukowcy powiązali bardzo duże nasilenie zachorowań na zapalenie stawów w miejscowości Lyme w USA z ugryzieniami kleszcza. Borelioza jest to przewlekła wielonarządowa i wieloukładowa choroba zakaźna charakteryzująca się występowaniem objawów skórnych, kardiologicznych, neurologicznych, stawowych. Dlatego też jest bardzo często błędnie zdiagnozowana jako porażenia nerwowe (nawet do 90%), reumatoidalne zapalenie stawów (nawet w 80%), stwardnienie rozsiane (nawet do 60%), zespół przewlekłego zmęczenia, choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, choroby skórne, zaburzenia psychiczne, depresja i wiele innych.

Jest to choroba, która powoduje niską śmiertelność ale obniża ona znaczne komfort i jakość życia prowadząc bardzo często do inwalidztwa. Amerykańskie Centrum Epidemiologiczna CDC podaje, że w USA rocznie zapada na boreliozę ok 350 000 osób ale z powodu błędnej diagnozy rzeczywiste dane są prawdopodobnie ponad 10 razy większe czyli minimum 3 500 000 osób rocznie. Gdybyśmy proporcjonalnie przenieśli te dane na grunt Polski, daje to ok 39 000 zdiagnozowanych przypadków i 390 000 osób rocznie niezdiagnozowanych. Tymczasem oficjalnie w naszym kraju rocznie rozpoznaje się około 20 000 nowych przypadków zachorowań. To są ogromne liczby i mówią samie za siebie.

Na podstawie ostatnich badań, możemy stwierdzić, że gdyby nie choroba AIDS, to borelioza była by najważniejszą i najpoważniejszą chorobą w Europie i USA. Zdaniem wielu uznanych naukowców mamy już do czynienia z epidemią, która nie została jeszcze oficjalnie ogłoszona.

Czynnikiem etiologicznym boreliozy są bakterie z rzędu – krętki, rodzaju Borrelia, gatunek burgdorferi, garinii, afzelii, valaisiana i inne. W Ameryce Północnej dominującym gatunkiem krętków jest Borrelia burgdorferi dla której charakterystycznym objawem są objawy stawowe. W Europie i Azji wyróżnia się kilka gatunków Borrelii, dzięki czemu objawy są bardziej zróżnicowane i obejmują wszystkie układy i narządy ludzkiego ciała. Należy pamiętać, że nie można nabyć odporności na boreliozę i w związku z tym można kilkukrotnie zarazić się innym szczepem.

Choroba jest roznoszona przez kleszcze z gatunku Ixodes Ricinus, choć ostatnio pojawiły się doniesienia, że do zarażenia może dojść również po ukąszeniu przez inne owady żywiące się krwią np. meszki, komary, pchły. Niestety kleszcze nie posiadają żadnych naturalnych wrogów i jedyną przeszkodą w ich ekspansji są mroźne zimy oraz długotrwała susza. Są one bardzo odporne na głód i odporność poszczególnych stadiów rozwojowych wynosi do 800 dni. Patogenne są wszystkie stadia rozwojowe tzn. larwa, nimfa i postać dorosła. Rozmiar poszczególnych stadiów zawiera się w przedziale od 0,5 mm do 10 mm, dlatego bardzo często nawet nie wiemy, że zostaliśmy ukąszeni przez kleszcza. Po ugryzieniu często nie występuje ból i swędzenie, a jedynym objawem jest rumień, który niestety nie występuje każdorazowo (występuje w 10% -30% przypadków). Ślina kleszczy posiada bardzo silne właściwości zmieniające układ immunologiczny gospodarza, co prowadzi do braku reakcji systemu odpornościowego. Ponadto kleszcz reguluje dopływ krwi do miejsca ugryzienia tak, aby nie uruchomić odpowiedzi immunologicznej.

Podczas swojego życia bytują na wielu różnych gatunkach zwierząt, które są nosicielami wielu wirusów, bakterii, grzybów i poprzez ugryzienie przenoszą zakażenia na innych żywicieli, co skutkuje bardzo dużą liczbą koinfekcji. Na podstawie badań klinicznych ustalono, że prawie zawsze występuje zarażenie innymi patogenami takimi jak mykoplazma, bartonella, chlamydia, babesia, yersinia, toksoplazmoza, ehrlichia i inne.

Borelioza jest infekcją wielonarządową, najczęściej atakującą skórę, układ kostny, układ stawowy, układ nerwowy, układ krążenia, wzrok. U każdej osoby oprócz rumienia wędrującego mogą wystąpić inne objawy, a jest ich kilkadziesiąt, począwszy od problemów stawowych na zaburzeniu produkcji hormonów skończywszy.

Nieleczona przebiega w trzech etapach:

Etap I – infekcja zlokalizowana – naciek limfocytarny, objawy grypowe, rumień wędrujący,;

Etap II – infekcja rozproszona – dolegliwości stawowe, dolegliwości kostne, podrażnienie opon mózgowo – rdzeniowych, podrażnienie nerwów obwodowych, zapalenie mięśnia sercowego;

Etap III – infekcja przewlekła – zaburzenia psychiczne, niedowłady, porażenia nerwowe, zaburzenia czucia, bóle mięśni, bóle stawów, przewlekłe zmęczenie, obniżenie progu tolerancji na alkohol.

W polskiej diagnostyce laboratoryjnej dostępne są: test Elisa, test Western-Blot, LTT, C6, KKI ale aktualnie nie ma jednej metody laboratoryjnej mogącej w 100% potwierdzić zarażenie borrelią. Co więcej znane są przypadki, że próbka, która nie jest reaktywna w jednym teście jest reaktywna w drugim. W związku z tym występuje bardzo duży problem z prawidłową diagnozą oraz odpowiednim procesem terapeutycznym.

Pod wpływem czynników zewnętrznych krętki przekształcają się w formy L czyli w formę pozbawioną ściany komórkowej. Bakterie w formie L potrafią zmieniać wielkość i kształt, ich wielkość to 0,01 mikrona, czyli są mniejsze od wirusów, cząstek grzybów i nie można ich zobaczyć w tradycyjnym optycznym mikroskopie. Brak ściany komórkowej oraz tworzenie się cyst powoduje, że odporne są na powszechnie stosowane preparaty chemiczne. Co więcej formy L potrafią infekować nie tylko krew ale nawet komórki układu odpornościowego, których zadaniem jest ich zabijanie. Będąc już w środku komórek układu odpornościowego przestają być widziane przez układ immunologiczny.

Do tego zostaje wstrzymana produkcja antygenów, co prowadzi do zahamowania produkcji przeciwciał. Dodatkowo bakteria kolonizuje miejsca takie jak min. OUN, blizny, które są trudno dostępne dla preparatów chemicznych, co prowadzi do nieefektywnego procesu terapeutycznego. Bardzo często objawy powracają po miesiącach lub latach i niestety stosowany jest ten sam schemat postępowania. I tak w kółko, objawy ustępują i powracają. Stąd nawet długotrwałe przyjmowanie preparatów chemicznych może być nieskuteczne, ponieważ istnieje niebezpieczeństwo wznowienia procesu chorobowego po wydostaniu się krętków z ukrycia.

Istotne aby diagnostyka odbyła się możliwie jak najszybciej oraz proces terapeutyczny był indywidualnie dopasowany do aktualnego stanu organizmu, co pozwoli uniknąć dalszych powikłań zdrowotnych.

Nasz praktyka zaowocowała opracowaniem unikalnych i bardzo efektywnych metod terapeutycznych pomocnych w usunięciu boreliozy wraz z istniejącymi koinfekcjami. Nasze terapie oczyszczają organizm, stymulują samoregenerację, usuwają formy L, co prowadzi do całkowitego wyzdrowienia i powrotu do normalnego życia zawodowego i osobistego.